Mijn lieve oud-collega Linda trouwde ruim 3 jaar geleden met haar Tom. Sindsdien trekt ze ieder jaar haar trouwjurk (en Tom zijn pak) weer uit de kast om opnieuw foto’s te maken. Toen ik mijn vorige bericht over het reizen met je trouwjurk aan het schrijven was, moest ik aan Linda denken; zij vindt het namelijk prima om voor die foto’s haar trouwjurk in een koffertje te proppen en er de halve wereld mee over te reizen. Ik besloot haar te vragen om een keertje gastblogger te zijn en dat zag zij wel zitten. Lees hieronder haar heerlijke verhaal.
Regenachtige trouwdag, toch zonnige foto’s
Dit keer een blog die niet gaat over een buitenlandse bruiloft, maar een buitenlandse bruidsjurk. Niet omdat deze jurk uit het buitenland komt (hoewel, ik geloof dat mijn jurk in een Italiaans naaiatelier gemaakt is), maar omdat hij/zij in het buitenland geweest is.
In mei 2013 ben ik getrouwd in Nederland, waar je natuurlijk geen mooi-weer-garantie hebt. De dag in kwestie was zo’n dag waar geen enkele bruid op hoopt. Het was de hele dag bewolkt en het heeft de halve dag geregend. We zagen de bui al hangen (haha), dus alle trouw- en feestlocaties waren binnen en we hadden ook een plan B voor onze trouwfoto’s (met de B van Binnen).
Ondanks dat onze trouwfoto’s heel mooi zijn vonden we het toch wel jammer dat we geen zonnige buitenfoto’s hadden, dus het jaar erop besloten we om alsnog de buitenfoto’s te maken. Niet alleen voor de foto’s, maar stiekem ook wel omdat ik het zo zonde vond om de jurk van mijn dromen maar één keer te dragen.
De trouwfoto’s 2.0 zijn toen gewoon in Nederland in de weilanden tussen de koeien gemaakt, maar weer een jaar later dacht ik: we kunnen er ook een traditie van maken. We zouden op onze trouwdatum op Sardinië op vakantie zijn, de vliegtickets waren al geboekt toen het idee ontstond om onze trouwkleding mee te nemen en weer foto’s te maken. We hadden ervoor gekozen om alleen handbagage te boeken, dus dat zou wel krap worden voor mijn enorme jurk.
Een extra tas bijboeken bleek erg duur, dus we besloten om 1 trolleykoffertje te wijden aan onze trouwkleding (tips vind je hieronder). We maakten prachtige foto’s met onder andere parelwitte stranden, palmbomen, cactussen langs de weg en we trokken hiermee volop de aandacht (inclusief claxonnerende Italianen).
Backpacken met een trouwjurk
Dit jaar waren we 3 jaar getrouwd, zouden we een maand gaan backpacken in Thailand en zou de jurk wederom meegaan. (Backpacken met een trouwjurk?! Hoe dan? Check de tips) Eenmaal bij de bushalte richting het treinstation ontdekte ik dat mijn trouwjurk nog thuis op de bank lag. Een huwelijkscrisisje verder (mijn wederhelft wilde de trein naar Schiphol niet missen, ik wilde absoluut mijn traditie niet opgeven) ben ik zonder jurk in de bus gestapt. Het trouwpak was wel ingepakt en kwam nog goed van pas toen we een drankje wilden doen in de superchique Skybar in Bangkok.
Hier liet ik het natuurlijk niet bij zitten. Eenmaal terug in Nederland broedde ik op een nieuw plan. Ik belde de vriendin die ook op onze bruiloft onze fotograaf was, zij had wel weer zin in een wedding shoot. Ze woont in Heerlen, dus we besloten haar daar op te pikken en verder te rijden naar het grensgebied van België. We hebben foto’s gemaakt bij een verlaten klooster vlakbij Luik en bij de oude fabriek SCAR, die je vanaf de snelweg tussen Maastricht en Luik ziet liggen.
Mijn jurk en ik zijn dus al op Sardinië en in België geweest, en hopelijk gaan we samen nog veel meer landen bezoeken. Voor mij is het een reden om slank te blijven (want ja, ik moet mezelf ieder jaar weer in die jurk hijsen en die rits moet dicht) en om maximaal te genieten van mijn droomjurk. Ook is het leuk om samen elk jaar te vieren dat je weer een jaar langer samen bent en ik denk dat het nog veel leuker is om over 20 jaar te zien hoeveel we in de tussentijd zijn veranderd. Ik ben met roze haar getrouwd, dus het verschil tussen de eerste en tweede fotoshoot was al groot.
Tips van Linda
Wil je weten hoe je je jurk kan meenemen op reis, hoe je foto’s maakt zonder fotograaf en hoe je de show steelt langs de autoweg? Check dan hieronder de tips.
- Als je een grote jurk hebt kun je deze vacuüm verpakken in een vacuümzak. Bij de Bever verkopen ze deze in verschillende maten en dan heb je geen stofzuiger nodig. Ik heb gekozen voor een grote zak (maat L) met een sluitstrip waar je de jurk in kan proppen en de lucht eruit kan persen door er bovenop te gaan zitten. Met een speciale clip knijp je dan de sluitstrip dicht. hij past dan prima in een handbagagetrolley. Je jurk gaat er wel van kreuken, dus je zult op de plaats van bestemming de jurk meteen moeten uithangen en (als je hem meeneemt voor je echte bruiloft) ook moeten strijken. Dit klinkt best hardhandig en dat is het ook wel, maar als je een wat kleinere jurk hebt kan het vast ook wel met wat minder geweld. Mijn jurk heeft haar officiële taak al volbracht, dus ik ben niet meer zo heel voorzichtig. Wel neem ik altijd een kledinghanger en kledingzak mee zodat ik de jurk ter plaatse kan uithangen.
- Kies je voor een jurk waar een hoepelrok onder gedragen moet worden? Ik heb er één die demonteerbaar is. De rok heeft ‘tunnels’ op verschillende hoogtes, voorzien van een kleurlabeltje. De hoepels zijn een soort hele lange baleinen in verschillende lengtes, ook voorzien van een kleur. Je kunt de baleinen in de tunnels rijgen. Voor degenen die geen mode gestudeerd hebben of een naaicursus hebben gevolgd hebben; baleinen zijn een soort smalle ijzeren of kunststof banden die ter versteviging worden gebruikt in korsetten, overhemdkragen en beha’s. (behabeugels zijn eigenlijk ook een soort baleinen) Baleinen zijn flexibel, dus je kunt ze ook kleiner oprollen dan de omtrek die nodig is voor je hoepelrok. Duw ze opgerold in een plastic tasje en je hebt een klein pakketje dat makkelijk ergens bij past.
Ik kreeg zo’n demonteerbare hoepelrok bij mijn jurk, maar ik weet niet of dit ‘standaard’ is, vraag hier dus specifiek naar bij de bruidsmodezaak. Vraag ook of je een kledingzak bij je jurk krijgt, want kledingzakken voor trouwjurken zijn vaak groter/langer dan gewone kledingzakken - Zijn je trouwschoenen niet zo compact? Je kunt ook een paar slippers onder je jurk aantrekken, onder een lange jurk zie je dit toch niet. Manlief kan een paar sneakers aantrekken en zijn voeten een beetje onder jouw jurk, in het hoge gras of in het zand verstoppen. Blote voeten kan ook, onder de noemer “Ibiza style wedding”. 😉
- Ik ga er even vanuit dat als je trouwt in het buitenland, je dan ook een fotograaf regelt. Maar ga je op huwelijksreis en wil je op je honeymoonbestemming ook trouwfoto’s maken? Neem dan een statief mee en zorg dat je weet hoe de zelfontspanner werkt. Wij hadden geen plek meer in onze koffer voor een statief, maar het dak van je (huur)auto, je rugzak met je reisgidsje er bovenop of een rots in een weiland kunnen ook dienst doen. Bij moderne camera’s heb je zelfs de mogelijkheid om een app te installeren op je smartphone, waardoor je die als afstandsbediening kunt gebruiken voor je camera. Erg handig, je wil namelijk niet je jurk of trouwpak openhalen aan een braamstruikje, al rennend van de camera naar je fotoplek.
- Hoe steel je de show tijdens het foto’s maken? Je kunt er voor kiezen om dit niet te doen en voor plekken te kiezen die afgelegen zijn. Ga je toch de bewoonde wereld in, of kom je onverwacht toch mensen tegen? Doe dan gewoon alsof het écht jullie trouwdag is, of, als je geen fotograaf bij je hebt, alsof je op huwelijksreis bent. Ik heb dit jaar meegemaakt dat ik een driekwart broek onder m’n jurk had aangetrokken, zodat ik m’n rok lekker hoog kon optillen terwijl we door de braamstruiken liepen, maar dit was voor sommige voorbijgangers een beetje een teleurstelling. Je hoorde ze eerst roepen: “Regarde, des nouveaux mariés!” (“Kijk, een bruidspaar!”) en vervolgens de teleurstelling toen ze merkten dat het niet de echte trouwdag was. Beter is het dus om op te gaan in je rol, zeker in landen waarin het huwelijk als heel belangrijk en traditioneel wordt gezien. Wuif, lach en bedank mensen hartelijk als ze jullie feliciteren. Je wilt het sprookje tenslotte niet verpesten voor de kijkers.
- Kies je ervoor om net als ik elk jaar opnieuw foto’s te maken? Dan kun je elk jaar kiezen voor een ander kapsel, een ander boeketje, andere schoenen, een andere blouse of stropdas. Óf kies er juist voor om elk jaar exact dezelfde outfit aan te hebben en liefst ook een aantal foto’s te maken die ieder jaar ongeveer hetzelfde zijn (heb je op je trouwdag een boom omhelst? Doe dit dan ook bij de foto’s versie 2.0, 3.0, etc, zodat je de foto’s na jaren kunt vergelijken. En het is juist leuk als dat op de trouwdag een kastanjeboom was, een jaar later een palmboom en een jaar later een eik). Tot slot kun je ook elk jaar teruggaan naar dezelfde fotolocatie en de foto’s exact namaken.
- Ga je op huwelijksreis naar een verre bestemming en wil je daar trouwfoto’s maken? En wil je daar gaan backpacken? (ofwel: niet je hele vakantie met een grote, zware trouwjurk slepen?) Kies er dan voor om vanaf hetzelfde vliegveld terug te vliegen als waar je bent gearriveerd. Ik had voor onze reis naar Thailand een hostel in Bangkok geboekt dat werd aangeraden door een vriendin en waar super aardige mensen werkten. Ik vroeg hen, voordat ik boekte, of het mogelijk was mijn jurk daar een maand achter te laten tegen een kleine vergoeding. Dit was geen probleem, ze konden natuurlijk geen garantie bieden dat hij niet zou worden gestolen of een vlek zou krijgen of wat dan ook, maar ze wilden hem wel opbergen in een afsluitbare kast, voor niks zelfs. Uiteindelijk heb ik hier dus geen gebruik van hoeven maken, maar ik weet zeker dat dit goed was gegaan. Het was trouwens maar goed ook dat ik de jurk niet bij me had, want het was er 43 graden en mijn jurk is daar niet echt op gemaakt (en ik ook niet, dat waren ongetwijfeld geen charmante foto’s geworden in hartje Bangkok). Je zult ook moeten bedenken dat je alleen foto’s kunt maken rondom de plaats van het vliegveld, anders moet je alsnog je jurk overal mee naartoe nemen. Op Sardinië was dit geen probleem, want toen hadden we een huurauto en 12 dagen lang dezelfde accommodatie. Je kunt ook een heel kort broekje en een hemdje met spaghettibandjes aantrekken, zodat je je jurk steeds uit kan trekken van plek A naar B en deze kleding eenvoudig kunt verbergen onder je jurk.
Samengevat: Bedenk van tevoren waar je foto’s wil maken en hoe je je jurk kunt vervoeren en zorg voor een manier waarbij je je jurk tijdelijk uit kunt trekken en dan niet in je ondergoed staat. Een plan van aanpak is sowieso handig, want meestal is manlief niet te porren voor een hele dag poseren met mogelijke kijkers. Je bespaart tijd met een goed uitgedacht plan. Zijn je plannen te uitgebreid voor een paar uurtjes fotograferen? Geen zorgen, doe gewoon hetzelfde als ik en alle plannen die op één dag niet zijn uitgevoerd, doe je gewoon volgend jaar! Veel plezier en voor degenen die nog écht moeten trouwen: geniet ervan! En regent het ook op jullie trouwdag? geen zorgen, dan maak je het jaar er op nog een keer trouwfoto’s. Bovendien zeggen ze in Italië: ‘Sposa Bagnata, Sposa Fortunata’ (iets als: een natte bruid is een gelukkige bruid)